بدترین نوع معصیت در نظر آیت الله بهجت+روایتی که تن انسان را می‌لرزاند

به گزارش مفتاح 24، حضرت آیت الله بهجت رحمه الله علیه می‌فرمایند: "خدا نکند انسان معصیت کند و اگر کرد، خدا نکند معصیت اجتماعی بکند و اگر کرد خدا رحم بکند که اضلال مردم در آن باشد."

و نیز فرمودند:

"در قیامت که نامه عمل را به دست انسان می‌دهند، در نامه بعضی‌ها نوشته شده که فلان فرد را تو کشته‌ای. می‌گوید: خدایا، من کی او را کشتم؟ من کجا قاتل بودم؟ من اصلا خبر ندارم که قاتلش چه کسی است. در جواب می‌گویند: در فلان مجلس فلان کلمه را گفتی، این کلمه نقل شد به مجلس دیگری و از آن‌جا دوباره به مجلس دیگر که قاتل در آن مجلس بود، رسید و او این را شنید و رفت او را کشت و تو سبب این قتل شدی. این جور سببیت است که انسان باید احتیاط کند و حواسش را جمع کند. آیا کسی می‌تواند متوجه باشد که این کلمه‌اش به ده واسطه خرابکاری نکند؟ قهرا باید هر کاری که بالفعل برای خودش جایز می‌داند با طلب توفیق از خدا و طلب نجات از خدا آن را انجام دهد تا عواقبش چیزی نشود که برایش مسئولیت بیاورد."

باری تقوای در رفتار و گفتار، تقوای در خانواده و جامعه، تقوای علمی و عملی، اخلاقی و معنوی حد و مرز ندارد و رعایت تقوا و ترک گناه در هیچ مرحله‌ای از انسان ساقط نیست بلکه برای هر کسی در شان و مرتبه خودش لازم است و چنین است که آیت الله بهجت می‌فرمایند: "ترک معصیت در اعتقادات و اعمال و نماز اول وقت کافی و وافی است برای وصول به مقامات عالیه اگر چه هزار سال باشد."

چه کسانی زمان ظهور را محاسبه کرده‌اند؟

به گزارش مفتاح 24، حجت السلام علی بهجت فرزند آیت الله بهجت رحمه الله علیه نقل می‌کند: پدر عبارات و سخنان عجیبی راجع به ظهور حضرت علیه السلام داشت ولی تعیین وقت ظهور و این حرف‌ها نبود و بعضی‌ها مطالب خودشان را به ایشان نسبت می‌دادند. البته این مطلب را هم از قول مرحوم قاضی بیان می‌کرد که ایشان فرموده بود: آن‌هایی که اهل حساب هستند، زمان ظهور را محاسبه کرده‌اند و اگر به شما بگویند همه شما می‌گویید وای، وای، وای! ولی با این حال منافاتی ندارد که دعا آن را نزدیک کند.

حضرت آقا در مورد اینکه ظهور نزدیک است یا بعید است دو نظریه داشتند: یک نظر اینکه از مظالم و حوادث و علائم و قرائن به خصوص اوضاعی که در جهان حاکم است معلوم است که ان‌شاالله ظهور نزدیک است. حتی یک وقت می‌فرمودند: در و دیوار می‌گوید این امر نزدیک است اما یک نظر دیگری هم داشتند که می‌فرمودند این امر ظهور به این زودی تحقق پیدا نمی‌کند. می‌فرمود: اگر به شما بگویم چقدر این امر دور است داد و ناله همه شما بلند می‌شود.

منبع: کتاب العبد

مداح شهید، برای شکستن غرورش چه می‌کرد؟

مفتاح 24: «شهید محمد مهدی نصیرایی» جانشین یکی از محورهای واحد اطلاعات و عملیات لشکر ویژه 25 کربلا بود و در عملیات والفجر هشت در منطقه فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد. این شهید بزرگوار از شهدای مداح دفاع مقدس بود. صدای سوزناک او هنوز در گوش هم رزمانش باقی مانده است. حاج رضا دادپور از مداحان اهل بیت و از فرماندهان بهداری لشکر ویژه 25 کربلا در دوران دفاع مقدس، خاطره ی زیبا و آموزنده ای را از شهید نصیرایی به شرح ذیل بیان می‌کند.

سه قفل با یک کلید!

مفتاح 24: جوانی نزد شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی آمد و عرض کرد: سه قفل در زندگی‌ام وجود دارد و سه کلید از شما می‌خواهم.

قفل اول اینست که دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم.
قفل دوم اینکه دوست دارم کارم برکت داشته باشد.
و قفل سوم هم اینکه دوست دارم عاقبت بخیر شوم.

شیخ نخودکی فرمود برای قفل اول، نمازت را اول وقت بخوان. برای قفل دوم نمازت را اول وقت بخوان و برای قفل سوم نمازت را اول وقت بخوان.
جوان عرض کرد: سه قفل با یک کلید؟!

شیخ نخودکی فرمود: نماز اول وقت شاه کلید است!

مسئول سیستم اطلاعاتی حضرت علی علیه السلام که بود؟/ حجر را بیشتر بشناسید

 به گزارش مفتاح 24، براستی قلم در برابر عظمت و وفای حجر، عاجز و ناتوان است، او کسی نبود که بزرگی‌ها و فداکاری‌هایش را بتوان به آسانی ترسیم کرد.
      او مرد خدا بود، مرد رزم بود، مرد وفا بود، شب زنده‌‌دار و روزه‌دار بود ... او یک مسلمان راستین بود.
      از دوران جوانی، دلاوری و شجاعت با سرشت او در هم آمیخته شده و خون حماسه و پیکار در رگهای او جاری بود. زندگانی او از روزی که اسلام آورد، در مبارزه و پیکار با کفر و شرک و پیروان باطل سپری شد و سرانجام نیز جان خود را در این راه فدا کرد و با آغوش باز از مرگ استقبال کرد.
      خوبست در اینجا قدری درنگ کنیم و تاریخ را ورق بزنیم و با تاریخچة زندگانی پر افتخار و حماسه آفرین «حجر» بیشتر آشنا شویم:
      او در نوجوانی همراه برادرش «هانی بن عدی» به حضور پیامبر اسلام (ص) شرفیاب شد و به آئین اسلام گروید.(اسدالغابه /1/385)
      گوهر شخصیت او در پرتو اسلام درخشندگی یافت و وجود او که کانون مشتعل استعدادها و شایستگی‌های شگرف بود، نضج و تکامل یافت و به حدی رسید که تاریخ نگاران دربارة او می‌نویسند: