ماجرای شگفت‌انگیز دیدار اجنه با آیت الله بهجت

در روزگاری که برخی بر سر القاب و منصب همدیگر را تکه تکه می‌کنند وجود افرادی چون آیت الله بهجت و داستان زندگی ایشان برای انسان جای تعجب است.

به گزارش مفتاح 24، چه کرامتی، چه سلوکی و چه جهاد با نفسی از این عظیم‌تر که در تمام طول سلوک تنها در موارد معدودی کلمه"من" را به کار برد در حالی که اگر هر کسی فقط و فقط در ظاهر جملاتی که به کار می‌برد و یا می‌نویسد اندکی دقت کند تعداد من‌ها سر به آسمان می‌گذارد.

حجت الاسلام روحی تعریف می‌کند:

خیلی از داستان‌هایی که آیت الله بهجت نقل می‌کردند که یک آقایی این چنین بود، خودشان را داشتند می‌گفتند. دوستان می‌گفتند: این خودش است. می‌گفتم: نه، دلیلی ندارد. تا اینکه شاید سی سال گذشت و از یک قضیه‌ای که اغلب آن را نقل می‌کردند به صحت این مطلب پی بردیم.

ایشان بارها می‌فرمودند: آن آقا در مورد جن چنین گفته. تا یک بار بچه‌های کوچک کتابی خوانده بودند و خیلی از جن وحشت کرده بودند. ایشان به بچه‌ها فرمودند: بیایید با شما کار دارم. من هم رفتم طرف دیگری و می‌خواستم مراقبت کنم که چه کار می‌خواهند بکنند آقا. دیدم به آن‌ها فرمودند: جن ترس ندارد، آن‌ها کاری به مومن ندارند. حالا کسی که سی سال می‌گفت یک آقایی، به این بچه‌های کوچک می‌گفتند: "من خودم وارد منزلی شدم(منزل عمویشان در کربلا) خواستم بروم داخل اتاق، صاحبخانه گفت: آن‌جا نرو جن دارد. گفتم: باشد به من کاری ندارند. رفتم داخل اتاق دراز کشیدم، عمامه‌ام را پهلوی خودم گذاشتم و عبایم را روی سرم کشیدم. پاسی از شب که گذشت، صدای پای آن‌ها را بیرون در اتاق می‌شنیدم. یک دفعه احساس کردم که یکی از این پاها به در اتاق نزدیک شد. از پنجره خودش را بالا کشید و داخل اتاق را نگاه کرد. دید که من اینجا خوابیدم. عمامه‌ام کنارم است. رفت به آن‌ها گفت: این لشکر خداست."

عصر از ایشان پرسیدم آقا، آن شخص حرف جن را چه طوری متوجه شد؟ فرمود: آخر آن جمله‌اش این بود: هذا خیل الله. سی سال به ما در خانه می‌گفتند: یک آقایی بود.

برگرفته شده از کتاب: عبد خدا محمد تقی بهجت(ره)

شادی ارواح طیبه شهدا و مومنان صلوات.

منافات توکل و جادوگری+داستانی جالب

به گزارش مفتاح 24، در تفسیر کشف الاسرار آمده است: سعید بن جبیر گفت: مرا کژدمی در گزید. مادرم سوگند برنهاد که دست فرا ده تا افسون کنند.

برای سوگند(و امر) مادر، آن دیگر دست که به سلامت بود نزد افسونگر و جادوگر دادم و آن‌که بر آن رنج و درد بودندم، زیرا در خبر است که مصطفی(ص) گفته است: متوکل نباشد کسی که افسون و داغ(و جادوگری و دعانویسی و ...) کند.

روایتی حیرت انگیز از امام علی علیه السلام

مفتاح 24: علی علیه السلام فرمود: مومن همواره به نفس خود بدبین و مظنون است و هیچ‌گاه خود را در زمره نجات یافتگان نمی‌بیند.

ماجرای ترک دیوار خانه آیت الله بهجت و جمله‌ای که عالم معروف را به گریه انداخت

به گزارش مفتاح 24، یکی از شاگردان قدیمی آیت الله بهجت نقل می‌کند:
زمانی یکی از علمای شمال آمد و مهمان بنده شد، به همراه آن عالم روزی به مسجد رفتیم و آقا(آیت الله بهجت) را زیارت کردیم. آن عالم به ایشان گفت: یک بار تابستان مشهد بودم و آنجا یکی از شما انتقاد و بدگویی می‌کرد. من با او به جر و بحث پرداختم و گفتم: این حرف‌ها چیست که می‌گویی؟ اما آقا در جواب او فرمودند: چرا خشم کردی؟ آن عالم گفت: آخر هر چه می‌گفت در شما نیست و شما منزه از این مسائل هستید. شما با این وضع گرویده به دنیا؟! آقا فرمودند: حالا بیش از این دستمان نمی‌رسد. من گریه‌ام گرفت. گفتم: خدایا، این چه می‌گوید؟ دیوار خانه‌اش ترک پیدا کرده بود، حدود پانزده سال آن ترک دیوار ذره ذره زیاد می‌شد، یک وقتی مهمان تهرانی داشتند که یک روز می‌خواست آنجا بماند، حاج علی آقا بهجت نقل کردند که پسرشان آمد در اتاق بخوابد، چشمش افتاد به آن سوراخ دیوار، بلند شد و ترسید. گفت: از آنجا مار و عقرب بیرون می‌آید، گفتند: اینجا اصلا مار و عقرب ندارد. گفت نه من اینجا نمی‌خوابم. با این حال می‌فرمود: بیش از این شاید دستم نمی‌رسد.

و چرا اینگونه نباشد که علی علیه السلام فرمود: مومن همواره به نفس خود بدبین و مظنون است و هیچ‌گاه خود را در زمره نجات یافتگان نمی‌بیند.

توصیه آیت‌الله بهجت برای بخت‌گشایی

به گزارش مفتاح 24، این مرجع تقلید در پاسخ به سوالی پیرامون بخت‌گشایی جوانان برای ازدواج می‌گوید: نماز جعفر طیار علیه‌السلام بخواند و پس از آن دعایی را که در کتاب زادالمعاد مجلسی آمده این دعا از امام جعفر صادق علیه السلام توسط مفضل بن عمر روایت شده است و در مفاتیح الجنان در ضمن نماز جعفر طیار ذکر شده است که در این هنگام خوانده شود، بخواند و در پی آن به سجده رود و تلاش کند که حتما گریه کند؛ گر چه به مقدار کم و همین که چشمش را اشک گرفت، حاجتش را از خدا بخواهد.

این عمل را تا زمانی که حاجتش روا شود انجام دهد و اگر نشد، بداند که یا کم خوانده و یا با اعتقاد کامل نخوانده است.