خصال: ص420/ ح 14
کتاب"نزهه الابصار و محاسن الآثار" اثر جالبی است که نسخه منحصر به فرد آن اخیرا پیدا شده و مرحوم محمدباقر محمودی اواخر عمر آن را تصحیح و فرزند برومندش شیخ محمد کاظم محمودی آن را برای چاپ مهیا و منتشر کرد.
به گزارش مفتاح 24، این کتاب حاوی کلمات نورانی امیرالمومنین(علیه افضل صلوات المصلین) است و ده‌ها سال پیش از نهج‌البلاغه تالیف شده است. ماجرای ذیل در صفحه 383 کتاب مذکور، بس آموزنده و درمان برخی دردهای جامعه ماست و نشان دهنده اینکه:
الف/ حضرت امیر علیه السلام چقدر به اطرافیانش میدان داده که چنین با او سخن بگویند.
ب/ چه جوانان پاکدامنی تربیت کرده که در چنین شرایطی بگویند: "نصبر الی ان یوفی الصابرون اجرهم بغیر حساب".
و اما ماجرا:
حضرت علی علیه السلام کنیزی داشتند که برای خرید به بازار می‌رفت. روزی به حضرت مراجعه کرد و از جوانی که موذن حضرت بود، شکایت کرد. گفت این جوان هر وقت به بازار می‌روم، متعرضم می‌شود و به من می‌گوید: "انی احبک" دوستت دارم!
حضرت امیر علیه السلام به کنیز فرمودند: "فقولی له انت ایضا: انی احبک، فمه؟" تو هم در جواب بگو: من هم دوستت دارم، بعدش چی؟
روزی دیگر کنیز برای انجام کارش به بازار رفت و مجدد به همین جوان برخورد کرد و جوان باز به او گفت: "به تو علاقه‌مندم" و کنیز هم در جواب گفت: "من هم دوستت دارم، بعدش چی؟"
جوان در پاسخ گفت: "نصبر الی ان یوفی الصابرون اجرهم بغیر حساب" صبر می‌کنیم تا اجر بی‌شمار صابران نصیبمان گردد.
چون حضرت ماجرای این گفت‌وگو را شنیدند، کنیز را آزاد کردند و او را به تزویج جوان موذن درآوردند.
مطلب از: حجت الاسلام رضا مختاری
به گزارش مفتاح 24، بنابر اخبار بسیار زیادی که از منابع تاریخی و روایی شیعه و سنی نقل شده، آیه ولایت فقط درباره امیر المومنین علی علیه السلام نازل شده است. به طور مثال ثعلبی، ماوردی، قشیری، قزوینی، رازی، نیشابوری، فلکی و طبری در تفاسیر خود آن را ذکر کرده اند.
همچنین محب الدین طبرى در ذخائر العقبى صفحه 88 و علامه قاضى شوکانى در تفسیر فتح الغدیر جلد دوم صفحه 50 و در جامع الاصول جلد نهم صفحه 478 و در اسباب النزول واحدى صفحه 148 و در لباب النقول سیوطى صفحه 90 و در تذکرة سبط بن جوزى صفحه 18 و در نور الابصار شبلنجى صفحه 105 و در تفسیر طبرى صفحه 165 و در کتاب الکافى الشاف ابن حجر عسقلانى صفحه 56 و در مفاتیح الغیب رازى جلد سوم صفحه 431 و در تفسیر در المنصور جلد 2 صفحه 393 و در کتاب کنز العمال جلد 6 صفحه 391 و مسند ابن مردویه و مسند ابن الشیخ و علاوه بر اینها در صحیح نسائى و کتاب الجمع بین الصحاح السته و کتابهاى متعدد دیگرى این احادیث آمده است.
مفتاح 24: در دوران حکومت امام علی علیه السلام، به آن حضرت خبر رسید که "ابن هرمه" مأمور حکومتی ناظر بر بازار اهواز، مرتکب خیانتی شده است. امام علیه السلام پس از اطلاع، به فرماندار خود در اهواز چنین نوشت:
" هنگامی که نامه مرا خواندی، ابن هرمه را از نظارت بازار برکنار دار و او را به مردم معرفی کن، و به زندانش بیفکن و آبرویش را بریز، و به همه بخشهای تابع اهواز بنویس که من _علی_چنین عقوبتی برای او معین کرده ام. مبادا در مجازات او غفلت یا کوتاهی کنی، که نزد خدا خوار می شوی، و من به زشت ترین صورت ممکن تو را از کار بر کنار می کنم و خدا آن روز را نیاورد.
و چون روز جمعه رسید، او را از زندان درآور و ۳۵ تازیانه به او بزن و او را در بازار بگردان. و هر کس گواهی آورد که ابن هرمه از او چیزی گرفته است، او را با گواه قسم بده، و مبلغ را از مال ابن هرمه بردار و به صاحب آن بپرداز و دوباره او را خوار و سر افکنده و بی آبرو به زندان بازگردان، و پاهایش را در بند بگذار، و تنها برای نماز باز کن و فقط اگر کسی برایش خوراک یا نوشیدنی یا پوشاک یا زیر اندازی آورد به او برسان.
