استاد فاطمی‌نیا چگونه حاجات خود را می‌گیرد؟

... درست شب هشتم محرم بود. یادم هست که آن شب بعد از نماز، سخنرانی آقای فاطمی‌نیا در حسینیه امام خمینی(ره) با حضور مقام معظم رهبری آغاز شد.

 

به گزارش مفتاح 24، آقای فاطمی‌نیا ضمن بیان خاطراتی از کرامات جناب حر ابن یزید ریاحی فرمودند: بسیاری از بزرگان در مشکلات خود متوسل به جناب حر می‌شدند و با این توسل گره از مشکلات خود می‌گشودند.

 

بعد ادامه دادند که مسیر حر در تمام تاریخ ادامه دارد و هرکس مانند او گناهانش را ترک کند و در کشتی نجات آقا اباعبدالله علیه السلام قرار گیرد همین صفت را پیدا می‌کند.

 

بعد ادامه دادند: آقا، همین کسی که حضرت امام به او لقب حر نهضت را دادند. همین جناب طیب حاج رضایی که در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام دفن شده است. همین شهید هم مانند حر است. بنده شاهد بودم که برخی از بزرگان و علما سر قبر این آقا و با حاجات روا شده باز می‌گشتند.

 

آقای فاطمی‌نیا ادامه داد: خود بنده وقتی از خدا چیزی بخواهم به زیارت مزار این بزرگوار می‌روم. از ایشان می‌خواهم که واسطه شوند تا مشکلات ما برطرف شود و خدا شاهد است هر بار که می‌روم با حاجات روا شده برمی‌گردم.

 

منبع: کتاب"طیب"

آن‌هایی که درد دارند بخوانند/ تجویز امام رضا علیه السلام به آیت الله بهجت

به گزارش مفتاح 24، حجت الاسلام علی بهجت فرزند عارف بی‌نظیر عالم حضرت آیت الله محمدتقی بهجت رحمه الله علیه نقل می‌کند:

"در جریان درست کردن قفسه کتاب‌های ایشان(پدر)، دستم زیر قفسه فلزی کتاب رفت و عصب آن قطع شد و تا استخوان برید. در بیمارستان دستم جراحی شد و آن را بخیه کردند. بعد از گذشت چهار پنج ماه دستم خیلی درد گرفت و به تدریج درد آن شدت یافت و من نگران شده بودم ولی در این باره به پدرم چیزی نگفتم چون نگران می‌شدند و تاکید می‌کردند که همان ساعت به پزشک مراجعه کنم و مرتب از آن می‌پرسیدند. دو سه روز از این ماجرا گذشت. یک روز هنگامی که پدرم از حرم امام رضا علیه السلام به دفتر برگشته بودند در حالی که من حواسم متوجه کارم بود، ایشان مطلبی را گفتند که شنیدم ولی توجه نداشتم. نیم ساعت بعد جمله پدرم به یادم افتاد. آن‌چه از آن در ذهنم مانده بود، این بود: این طور برایم مکشوف... و بعد کلمه مکشوف را نیمه رها کردند و فرمودند: معلوم شد که اگر کسی جایی از بدنش را که درد می‌کند به هر مکانی از حرم امام رضا علیه السلام بمالد یا دستش را به حرم بمالد و به موضع درد بکشد و این کار را تکرار کند، دردش برطرف می‌شود. هنگامی که این جمله یادم آمد با خود گفتم: نکند مخاطب ایشان در آن سخن، خود من بودم! لذا بلافاصله در دفترم یادداشت کردم که آقا چنین مطلبی را به من فرمودند. روز بعد به حرم مشرف شدم و دست خودم را به حرم مالیدم. این کار را روز بعد هم تکرار کردم. درد دستم بهبود یافت و تاکنون هم دیگر درد نگرفته است. تاکید می‌کنم که ایشان مطلقا از درد دست من خبر نداشت چون اگر خبر داشت مرتب پیگیری می‌کرد."